MÜJDE IŞIL – Ridley Scott imzalı “Alien” iki karakteriyle sinema tarihinde kalıcı iz bıraktı. Biri, damarlarında kan yerine asit dolaşan simsiyah yaratık oburu de onunla savaşan, sinemanın gördüğü en savaşçı bayanlardan Ripley. 1979’dan beri tanınan bir seriye dönüşen “Alien”ın yeni macerası “Alien: Romulus” hem orjinal sinemaya sadık kalıyor hem de ondan farklı denemelere soyunuyor.
Öncelikle benzerliklerden başlayalım. “Alien: Romulus”un olay örgüsü, birinci sinemanın neredeyse birebiri. Kendi içinde sürprizler taşısa da bazen birinci sinemanın yine çevrimini izlediğinizi düşündürtüyor. Zati kıssa de birinci sinemanın bitiminden başlıyor. Serinin başka sinemalarıyla de akla yatkın ayrıntılarla bağ kuruyor. Yeni sinemanın orijinal ve genç karakterleri var ki esas farklılığı burada. Yaşadıkları tertip tam bir kölelik dünyası. Madenlerde ölesiye çalıştırılan beşerler, diğer bir gezegene gidebilmek için ömürlerini vermek zorunda. Sinema, distopik atmosferde ezen-ezilen bağına bakar üzere yapıp bunun üzerinde durmuyor ve uzaya geçiş yapıyor. Halbuki sinemanın başındaki atmosfer kendi başına tezli sayılabilir.
“Alien: Romulus”un aslında üç ana karakteri var. Biri yaratık esasen. Öteki ise birinci sinemadaki Ripley’in yerini alan Rain ve onun sentetik (robot) yoldaşı Andy. Rain, Ripley’e göre çocuksu bir karakter. Bu açıdan birinci sinemanın savaşçı ruhunu yansıttığını söylemek sıkıntı. “Priscilla”da Elvis’in eşini canlandırdığından beri yıldızı parlayan Cailee Spaeny, Sigourney Weaver’ın halefi olarak biraz sönük kalıyor. Sinema Andy üzerinden de emekçinin patron için köleleşmesine ve robot-insan hassaslığı ayrımına dikkat çekiyor. Sinemanın en değişik sürprizi ise merhum Sir Ian Holm’un sesinin ve gençliğinin yapay zekâ ile tekrar yaratılması. “Evil Dead/Kötü Ruh”un yine çevrimi ve “Don’t Breathe/Nefesini Tut” ile tanınan Fede Álvarez’in yönettiği sinema, geçmişine sadakatiyle serinin hayranlarının gönlünü kazanacak üzere.
Maço dünyaya karşı
Kevin Costner’ın büyük paralar yatırdığı “Horizon” serisi ile yapmaya çalıştığını Viggo Mortensen “The Dead Don’t Hurt/Dünyanın Sonuna Doğru”da mütavazı biçimde ve bayan karakteri önceliklendirerek yapmış. Mortensen “Falling”den üç sene sonra gelen ikinci direktörlük denemesinde Yırtıcı Batı’da yeni bir hayat kurmaya çalışan göçmen çifti anlatıyor. Danimarka göçmeni Olsen’i Mortensen, Kanada göçmeni Vivienne’i Vicky Krieps canlandırıyor. Kıssa, Vivienne’in eril dünyada (ve western türünde) kimseye müdana etmemesine odaklanıyor.